Poniżej słowniczek kajakowy
Asekuracja- zabezpieczenie bezpieczeństwa, na przykład poprzez czekanie w kajaku lub na brzegu w miejscu, które może sprawiać problemy. Do działań asekuracyjnych należy też odpowiedni szyk płynięcia. Podstawowy sprzęt asekuracyjny to kamizelka i rzutka.
Bystrze- lokalne przyspieszenie nurtu, z krótkimi falkami,wynikające z przewężenia koryta lub nagłego spadku dna. (również nazwa Akademickiego Klubu Turystyki Kajakowej z Krakowa)
Bród- wypłycenie, po którym można przejść na drugi brzeg rzeki
Burta- boczna ściana kajaka, patrząc w stronę dziobu widzimy odpowiednio prawą i lewą burtę.
Cofka- prąd odwrotny do nurtu, tworzy się zwykle za dużymi przeszkodami, za bystrzem, w zakolu rzeki.
Czytanie wody- umiejętność rozpoznawania przeszkód i wybierania odpowiedniej drogi płynięcia na podstawie oznak na lustrze wody
Chyżka- linia pomiędzy spokojną wodą lub cofką a bystrzem
Czerwona latarnia- ostatnia osada w szyku, poza którą nie wolno zostawać
Canoe (kanu, kanadyjka)- nazwa łódki z otwartym pokładem, którą pływa się przy pomocy pagajów, czyli wioseł z jednym piórem. W kanadyjce klęczy się lub siedzi przodem do kierunku płynięcia.
Cumka- kawałek linki przymocowanej zwykle do dziobu lub rufy, służący do przywiązywania kajaka w czasie postoju. Przydaje się podczas „dni pieszego kajakarza” gdy musimy burłaczyć, czyli ciągnąć kajak brodząc po zbyt płytkiej wodzie.
Człowiek-żaba- metoda ratowania ludzi i sprzętu, kajakarz-ratownik operujący w nurcie uwiązany na linie trzymanej przez innych na brzegu.
Dziób- przednia część kajaka
Eskimoska- odwrócenie kajaka po wywrotce, bez opuszczenia kokpitu, zwykle przy pomocy wiosła i odpowiedniego ruchu bioder
Fartuch- wodoodporny materiał chroniący kokpit przed zalaniem, rzadko wykorzystywany w kajakarstwie rekreacyjnym
Jaz- urządzenie hydrotechniczne spiętrzające wodę powyżej jednego metra, z ruchomymi zastawkami
Kabina- w żargonie, nieplanowane opuszczenie kajaka, wywrotka
Kamizelka asekuracyjna- środek bezpieczeństwa zwiększający naszą wyporność, obowiązkowy na wodach otwartych i górskich
Kokpit- miejsce gdzie siedzi kajakarz, otwór w pokładzie
Kontra- manewr pozwalający na skręcanie i hamowanie, polega na zagarnięciu wody bez odwracania pióra w kierunku dziobu kajaka
Kajak- mała jednostka pływająca, przykryta pokładem, w której siedzi się przodem do kierunku płynięciem wiosłując dwupiórowym wiosłem. Kajaki najczęściej produkuje się z laminatu poliestrowo-szklanego lub polietylenu.
Laminat- kompozyt, z którego produkowane są kajaki, najczęściej to mata szklana przesycona żywicą poliestrową.
Meander- zakole na rzece, bardzo częste na terenach nizinnych.
Naciąganie- manewr przesuwania kajaka w bok, poprzez zagarnianie wody w stronę burty
Odprawa- zebranie wszystkich uczestników i kadry przed rozpoczęciem każdego etapu spływu, odprawa powinna obejmować szkolenie, dobór osad, ustalenie szyku płynięcia, podanie informacji o planowanym etapie itd.
Odwój- poziomy walec wodny, którego powierzchniowa część wraca w kierunku przeciwnym do nurtu. Silne odwoje o głębokiej cyrkulacji, powstające za sztucznymi progami mogą być śmiertelnie niebezpieczne i nie powinny być spływane.
Pagaj- wiosło jednopiórowe używane do pływania kanadyjkami
Pióro- fragment wiosła, służący do zagarniania wody.
Polietylen- tworzywo sztuczne o dużej wytrzymałości służące do produkcji kajaków. Kajaki polietylenowe są dużo bardziej odporne na uszkodzenia od kajaków tradycyjnych
Promowanie- przepływaniem kajakiem z jednej strony rzeki na drugą, poprzez wiosłowanie równoważące siłę nurtu. Manewr ten wykorzystuje się przy omijaniu przeszkód
Próg- przeszkoda spiętrzająca wodę, naturalna lub sztuczna, niektóre progi wymagają przenoski
Przemiał- płycizna przegradzająca koryto, pomiędzy brzegiem wklęsłym i wypukłym, gdzie główny nurt przechodzi na drugą stronę.
Przenoska- przenoszenie brzegiem kajaków celem ominięcia miejsca, którego nie da się przepłynąć, na przykład zapory
Raftting- spływ górską rzeką na raftach czyli specjalnych pontonach
Reperaturka- zestaw służący do doraźnego łatania kajaka (żywica, utwardzacz, mata szklana, papier ścierny) laminatowego. W praktyce często zastępowany „izolepą”, czyli mocną taśmą izolacyjną.
Rufa- tylna część kajaka
Rzutka- polecany element ekwipunku asekuracyjno - ratunkowego. Lina z pływakiem, która rzucona wysuwa się ze specjalnego woreczka. Świetnie nadaje się też do suszenia bielizny.
Ster- urządzenie służące do skręcania, przydatne do utrzymania kierunku na otwartych akwenach, rzadko stosowane na niewielkich rzekach
Slap- mały wodospadzik
Sternik- osoba siedząca w dwuosobowym kajaku z tyłu, odpowiedzialna za sterowanie, w miarę możliwości powinna być bardziej doświadczona i cięższa, w praktyce przy osadach mieszanych jest to najczęściej mężczyzna.
Szlakowy- osoba siedząca w kajaku z przodu
Szyk płynięcia- ustalony porządek płynięcia kajaków na spływie kajakowym
Szypoty- bystrze tworzące się nad kamienistym dnem
Starorzecze- zakole, w którym nie ma już nurtu, odcięte w całości lub częściowo od głównego koryta
Tratwa- grupa złączonych burtami kajaków, spławiająca się z nurtem, częsty obrazek na spływach rekreacyjnych
Trudność szlaku kajakowego- warunki występujące na danej rzece: szybkość nurtu, bystrza, progi, zakręty itd., mierzone międzynarodową skalą
Uciążliwość szlaku kajakowego- stosunek czasu potrzebnego do opuszczenia kajaka i pokonania przeszkód do czasu płynięcia, mierzony sześciostopniową skalą
Warkocz- fragment szybkiego nurtu za przewężeniem bystrza. Wbrew pozorom właśnie tam należy płynąć.
Wiosło- urządzenie służące do napędzania kajaka, składające się z drążka i piór. Najpopularniejsze wiosła są wykonane z drewna, tworzyw sztucznych lub lekkich stopów. Wiosło może być proste (kąt skrętu piór 0 stopni) lub skrętne. Wiosłowanie tym ostatnim wymaga przekręcania nadgarstka.
WW- skrót od angielskiego Biała Woda (White Water) lub dzika woda (Wild Water) oznaczający kajakarstwo górskie
Zapora- urządzenie hydrotechniczne spiętrzające wodę powyżej 5 metrów
Zwara- v-kształtny ślad na wodzie tworzący się za ostrą przeszkodą, na przykład kołkiem
Zwałkowe kajakarstwo- pływanie kajakiem po rzekach z dużą ilością „zwałek”, czyli powalonych drzew
Asekuracja- zabezpieczenie bezpieczeństwa, na przykład poprzez czekanie w kajaku lub na brzegu w miejscu, które może sprawiać problemy. Do działań asekuracyjnych należy też odpowiedni szyk płynięcia. Podstawowy sprzęt asekuracyjny to kamizelka i rzutka.
Bystrze- lokalne przyspieszenie nurtu, z krótkimi falkami,wynikające z przewężenia koryta lub nagłego spadku dna. (również nazwa Akademickiego Klubu Turystyki Kajakowej z Krakowa)
Bród- wypłycenie, po którym można przejść na drugi brzeg rzeki
Burta- boczna ściana kajaka, patrząc w stronę dziobu widzimy odpowiednio prawą i lewą burtę.
Cofka- prąd odwrotny do nurtu, tworzy się zwykle za dużymi przeszkodami, za bystrzem, w zakolu rzeki.
Czytanie wody- umiejętność rozpoznawania przeszkód i wybierania odpowiedniej drogi płynięcia na podstawie oznak na lustrze wody
Chyżka- linia pomiędzy spokojną wodą lub cofką a bystrzem
Czerwona latarnia- ostatnia osada w szyku, poza którą nie wolno zostawać
Canoe (kanu, kanadyjka)- nazwa łódki z otwartym pokładem, którą pływa się przy pomocy pagajów, czyli wioseł z jednym piórem. W kanadyjce klęczy się lub siedzi przodem do kierunku płynięcia.
Cumka- kawałek linki przymocowanej zwykle do dziobu lub rufy, służący do przywiązywania kajaka w czasie postoju. Przydaje się podczas „dni pieszego kajakarza” gdy musimy burłaczyć, czyli ciągnąć kajak brodząc po zbyt płytkiej wodzie.
Człowiek-żaba- metoda ratowania ludzi i sprzętu, kajakarz-ratownik operujący w nurcie uwiązany na linie trzymanej przez innych na brzegu.
Dziób- przednia część kajaka
Eskimoska- odwrócenie kajaka po wywrotce, bez opuszczenia kokpitu, zwykle przy pomocy wiosła i odpowiedniego ruchu bioder
Fartuch- wodoodporny materiał chroniący kokpit przed zalaniem, rzadko wykorzystywany w kajakarstwie rekreacyjnym
Jaz- urządzenie hydrotechniczne spiętrzające wodę powyżej jednego metra, z ruchomymi zastawkami
Kabina- w żargonie, nieplanowane opuszczenie kajaka, wywrotka
Kamizelka asekuracyjna- środek bezpieczeństwa zwiększający naszą wyporność, obowiązkowy na wodach otwartych i górskich
Kokpit- miejsce gdzie siedzi kajakarz, otwór w pokładzie
Kontra- manewr pozwalający na skręcanie i hamowanie, polega na zagarnięciu wody bez odwracania pióra w kierunku dziobu kajaka
Kajak- mała jednostka pływająca, przykryta pokładem, w której siedzi się przodem do kierunku płynięciem wiosłując dwupiórowym wiosłem. Kajaki najczęściej produkuje się z laminatu poliestrowo-szklanego lub polietylenu.
Laminat- kompozyt, z którego produkowane są kajaki, najczęściej to mata szklana przesycona żywicą poliestrową.
Meander- zakole na rzece, bardzo częste na terenach nizinnych.
Naciąganie- manewr przesuwania kajaka w bok, poprzez zagarnianie wody w stronę burty
Odprawa- zebranie wszystkich uczestników i kadry przed rozpoczęciem każdego etapu spływu, odprawa powinna obejmować szkolenie, dobór osad, ustalenie szyku płynięcia, podanie informacji o planowanym etapie itd.
Odwój- poziomy walec wodny, którego powierzchniowa część wraca w kierunku przeciwnym do nurtu. Silne odwoje o głębokiej cyrkulacji, powstające za sztucznymi progami mogą być śmiertelnie niebezpieczne i nie powinny być spływane.
Pagaj- wiosło jednopiórowe używane do pływania kanadyjkami
Pióro- fragment wiosła, służący do zagarniania wody.
Polietylen- tworzywo sztuczne o dużej wytrzymałości służące do produkcji kajaków. Kajaki polietylenowe są dużo bardziej odporne na uszkodzenia od kajaków tradycyjnych
Promowanie- przepływaniem kajakiem z jednej strony rzeki na drugą, poprzez wiosłowanie równoważące siłę nurtu. Manewr ten wykorzystuje się przy omijaniu przeszkód
Próg- przeszkoda spiętrzająca wodę, naturalna lub sztuczna, niektóre progi wymagają przenoski
Przemiał- płycizna przegradzająca koryto, pomiędzy brzegiem wklęsłym i wypukłym, gdzie główny nurt przechodzi na drugą stronę.
Przenoska- przenoszenie brzegiem kajaków celem ominięcia miejsca, którego nie da się przepłynąć, na przykład zapory
Raftting- spływ górską rzeką na raftach czyli specjalnych pontonach
Reperaturka- zestaw służący do doraźnego łatania kajaka (żywica, utwardzacz, mata szklana, papier ścierny) laminatowego. W praktyce często zastępowany „izolepą”, czyli mocną taśmą izolacyjną.
Rufa- tylna część kajaka
Rzutka- polecany element ekwipunku asekuracyjno - ratunkowego. Lina z pływakiem, która rzucona wysuwa się ze specjalnego woreczka. Świetnie nadaje się też do suszenia bielizny.
Ster- urządzenie służące do skręcania, przydatne do utrzymania kierunku na otwartych akwenach, rzadko stosowane na niewielkich rzekach
Slap- mały wodospadzik
Sternik- osoba siedząca w dwuosobowym kajaku z tyłu, odpowiedzialna za sterowanie, w miarę możliwości powinna być bardziej doświadczona i cięższa, w praktyce przy osadach mieszanych jest to najczęściej mężczyzna.
Szlakowy- osoba siedząca w kajaku z przodu
Szyk płynięcia- ustalony porządek płynięcia kajaków na spływie kajakowym
Szypoty- bystrze tworzące się nad kamienistym dnem
Starorzecze- zakole, w którym nie ma już nurtu, odcięte w całości lub częściowo od głównego koryta
Tratwa- grupa złączonych burtami kajaków, spławiająca się z nurtem, częsty obrazek na spływach rekreacyjnych
Trudność szlaku kajakowego- warunki występujące na danej rzece: szybkość nurtu, bystrza, progi, zakręty itd., mierzone międzynarodową skalą
Uciążliwość szlaku kajakowego- stosunek czasu potrzebnego do opuszczenia kajaka i pokonania przeszkód do czasu płynięcia, mierzony sześciostopniową skalą
Warkocz- fragment szybkiego nurtu za przewężeniem bystrza. Wbrew pozorom właśnie tam należy płynąć.
Wiosło- urządzenie służące do napędzania kajaka, składające się z drążka i piór. Najpopularniejsze wiosła są wykonane z drewna, tworzyw sztucznych lub lekkich stopów. Wiosło może być proste (kąt skrętu piór 0 stopni) lub skrętne. Wiosłowanie tym ostatnim wymaga przekręcania nadgarstka.
WW- skrót od angielskiego Biała Woda (White Water) lub dzika woda (Wild Water) oznaczający kajakarstwo górskie
Zapora- urządzenie hydrotechniczne spiętrzające wodę powyżej 5 metrów
Zwara- v-kształtny ślad na wodzie tworzący się za ostrą przeszkodą, na przykład kołkiem
Zwałkowe kajakarstwo- pływanie kajakiem po rzekach z dużą ilością „zwałek”, czyli powalonych drzew
artykuł pochodzi z http://www.poradnik-kajakowy.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz